Κρίνουμε τους άλλους από τις πράξεις τους και όχι από τα λόγια τους

Αν κάποιος μας πει το πόσο μας συμπαθεί, αλλά μας φέρεται με ένα τρόπο ο οποίος δεν είναι καθόλου φιλικός, δε μας εντυπωσιάζει με τη φιλία του. Πιστεύουμε ότι οι πράξεις του αποκαλύπτουν τα πραγματικά του κίνητρα πιο σωστά από τα λόγια του.

Όταν κάνουμε εκτίμηση του εαυτού μας ακολουθούμε, γενικά, την αντίθετη διαδικασία. Αν οι πράξεις μας είναι απαράδεκτες, τότε μπορεί να αναφερθούμε στα κίνητρά μας: δεν εννοούσαμε αυτό που κάναμε η είπαμε. Ήταν ένα λάθος η ένα ατυχές γεγονός. Με άλλα λόγια, απορρίπτουμε τις πράξεις μας και υποστηρίζουμε τις προθέσεις μας. Με αυτό τον τρόπο κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.

Το πρώτο βήμα για μια καλύτερη αυτοεκτίμηση είναι να αναγνωρίσουμε τα ίδια μας τα προσχήματα (τις δικαιολογίες). Εκείνο που σκοπεύουμε να κάνουμε δεν έχει καμιά σημασία. Εκείνο που έχουμε κάνει μετράει. Παίρνοντας τις πράξεις μας με την πραγματική τους αξία, ίσως μπορέσουμε να γίνουμε πιο πρόθυμοι να δεχθούμε την ευθύνη μας αντί να κρυβόμαστε πίσω από τις καλές μας προθέσεις.

Όταν δεχτούμε τις πράξεις μας σαν την αληθινή έκφραση των προθέσεών μας, θα είμαστε σε θέση να μάθουμε αρκετά πράγματα για τον εαυτό μας.

Παρατηρώντας τις πράξεις μας και τα αποτελέσματά τους μπορούμε να δούμε αν αυτές οδηγούν στη φιλία η στη σύγκρουση, αν συμβάλλουν στην κοινή ευημερία η στο να ζημιωθούν οι άλλοι, αν κατευθύνονται προς τους άλλους, η εναντίον των άλλων, η μακριά από τους άλλους, αν υποκινούν τη φιλία η την απόσταση. Αυτοί είναι οι βασικοί αντικειμενικοί σκοποί σε ότι κάνουμε, πού δείχνουν την κοινωνική σημασία των πράξεων μας και επομένως αντανακλούν τις κοινωνικές μας τάσεις.

Όταν μάθουμε να διακρίνουμε τις πράξεις μας μπορούμε και να τις αλλάξουμε και μέσω αυτών των πράξεων να αλλάξουμε και τον εαυτό μας