Η εκτίμηση που έχουμε για τον εαυτό μας προκαθορίζει και το πεδίο δράσης μας.

Όσο πιστεύουμε ότι είμαστε κατώτεροι και αδύνατοι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να περιμένουμε το χειρότερο, και από τον εαυτό μας και από τη ζωή. Η ιδέα πού έχουμε για τον εαυτό μας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, διαμορφώνει τις προσδοκίες μας σχετικά με τις μελλοντικές μας δυνατότητες και επιφυλάξεις. Αν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, περιμένουμε να πετύχουμε και το καταφέρνουμε. Αν αμφισβητούμε τις ικανότητές μας, περιμένουμε να αποτύχουμε και τότε κινούμεθα προς την κατεύθυνση αυτή. Η εκτίμηση που έχουμε για τον εαυτό μας προκαθορίζει και το πεδίο δράσης μας.

Είναι γνωστό ότι η επιτυχία φέρνει την επιτυχία, αφού αυξάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Γι’ αυτούς που έχουν επιτυχίες, τα προβλήματα που υφίστανται για τους δειλούς και τους αναποφάσιστους εξαφανίζονται.

Η σιγουριά πού έχουμε ενισχύεται και από τις διαβεβαιώσεις των άλλων και από τα αποτελέσματα των θαρραλέων πράξεων μας.

Όταν αποθαρρύνουμε τον εαυτό μας ελαττώνουμε την αποτελεσματικότητά μας. Η ενθάρρυνση είναι μία απαραίτητη υποχρέωση, τόσο απέναντι του εαυτού μας όσο και απέναντι των άλλων ανθρώπων. Κατά συνέπεια, χρειαζόμαστε την ικανότητα και τη θέληση να βλέπουμε τα καλά σημεία του εαυτού μας κα να αποφεύγουμε να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στις αδυναμίες μας. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις ελλείψεις του, όταν τις τονίζουμε, όμως, τις κάνουμε χειρότερες. Μπορεί να νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε μία αυτοκριτική για να βελτιώνουμε τον εαυτό μας και για να μπορούμε να αποφύγουμε τα ίδια λάθη, αλλά αντί να πετύχουμε το τελευταίο, με την αυτοκριτική μειώνουμε το σεβασμό και την εμπιστοσύνη πού έχουμε στον εαυτό μας και έτσι έχουμε πολλές πιθανότητες να ξανακάνουμε τα ίδια λάθη. Απορρίπτοντας αυτή την άσχημη και εχθρική στάση απέναντι στον εαυτό μας, μπορούμε να γίνουμε ικανοί να ενεργήσουμε διαφορετικά στην επόμενη περίπτωση. Αντίθετα, διατηρώντας αυτή τη στάση, δε θα μπορέσουμε ποτέ να διδαχτούμε από τις άσχημες εμπειρίες μας και δε θα βελτιωθούμε.